- layiq
- sif. <ər.>1. Münasib, yaraşan. Bu paltar sənə layiq deyil. – İgidlik iddiasın edənə layiq deyil yalan. M. P. V.. Sənə layiq deyil, Seyyid, dəxi məşuqəbaz olmaq. S. Ə. Ş.. <Məşədi İbad:> Zarafat deyildir, bir ətək pul verirəm, . . mənim istədiyim odur ki, özümə layiq arvad olsun. Ü. H.. Layiq bilmək (görmək) – münasib bilmək (görmək), yaraşdırmaq. Yadlar ilə danışmaya, gülməyə; Hər sözü şəninə layiq bilməyə. . Q. Z.. <Fəxrəddin> bir təhlükə hiss etsə belə, qorxaqlığı öz qəhrəmanlığına layiq bilmirdi. M. S. O.. Layiq görülmək – bir şeyə layiq olduğu qəbul edilmək, layiq hesab edilmək. Mükafata layiq görülmək. Tərifə layiq görülmək. – Çəmbərəkənd böyük bir şəhərin içərisində yoxsullara layiq görülmüş bir kənd idi. S. Rəh.. // köhn. İzafət birləşmələrinin birinci tərəfi kimi işlənir; məs.: layiqi-təhsin (alqışlanmağa layiq), layiqi-tərif (tərifə layiq) və s. <Humay:> Bu hal, əsla şayani-mərhəmət deyil, olsa-olsa ancaq layiqi-nifrət ola bilər. H. C.. Sənəti-şeir ilə, Vahid, sən də göstər bir hünər; Layiqi-təhsin deyil kim ki, sənətkar olmasa. Ə. V..2. Layiqlə şəklində – bax layiqincə.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.